Het gaat terug beter en beter maar 2010 is één om snel te vergeten. De geboorte van onze zoon was een supermoment, de hersentumor aandoening was een hel en ook mogelijk dodelijk maar ik heb me erdoor gesparteld, door mezelf en de steun van familie en (loop)vrienden . Trainen blijf ik doen en liefst op het strand langs de vloedlijn en het losse zand. 2011 word een om te gennieten in het loopcriterium zal er al proberen in te vliegen vanaf de eerste wedstrijd eentje zal ik zeker al moeten missen . Een marathon lopen Misschien ? Zo ja dan loop ik het waarschijnlijk op eigen tempo -3 uur zal onmogelijk zijn .
